یک کلام.

از حرفای تکراری خسته شدم. از امیدواری های الکی. از آدمایی که حرفای شعاری شونو مدام دارن تو گوشم میگن. از اینکه بابا از سلامتیت که مهم تر نیست! فدای سرت که کارت جواب نمیده! نمی تونی خودتو بکشی که!!

یکی نیس بگه شما که واس یه خط این پایان نامه زحمت نکشیدید چجوری به خودتون اجازه میدید انقد راحت ارزششو زیر سوال ببرید؟ 

واس من به ثمر نشستن زحمتام از هر چیزی تو این دنیا مهم تره. حرفاتون داره حالمو بدتر می کنه. اه اه